- лоямут
- [لايموت]а. д. лоязол; намиранда, маргнопазир, (сифати Худо)◊ қути лоямут хӯроквории андаке, ки одамро аз мурдан нигоҳ медорад, хӯроки «бихӯру намир»
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.